Często powtarzamy, że kamienie mówią po polsku, lecz to całkowita prawda. Na Kresach polskie napisy zachowały się nie tylko na cmentarzach czy kościołach. Przedstawiamy kamienie „mówiące” po polsku, które nie są ni z cmentarzy, ni z kościołów.
Czortków, Rynek, dawne jatki miejskie
Iwano-Frankowsk (d. Stanisławów), ul. Ormiańska (d. Antoniewicza)
Drohobycz, ul. Truskawiecka (d. Grunwaldzka)
Drohobycz, ul. Truskawiecka (d. Grunwaldzka)
Łuck, ul. Bratkowskiego (d. Królowej Jadwigi), krawężnik
Stryj
Tarnopol, Park Miejski, cegła
Toustoług, krzyż wotywny
Lwów, plac Mickiewicza (d. Maryacki), pomnik Adama Mickiewicza
Lwów, ul. Drukarska (d. Grodzickich)
Lwów
Lwów, ul. Łyczakowska
Lwów
Lwów, plac Soborowy (d. Bernardyński)
Lwów, ul. Secenova (d. Szumlańskiego)
Wilno, ul. Franciszkańska, dziedziniec Kościoła Franciszkanów
Wilno, ul. Wileńska
Wilno, ul. Szwentaragisa (d. Marii Magdaleny)
Autor: Paweł Szafrański