444 lata temu, 21 października 1578 roku, podczas pierwszej wojny polsko-rosyjskiej, w okresie wojen inflanckich, miała miejsce bitwa wojsk sprzymierzonych pod wodzą Andrzeja Sapiehy z oblegającą Kieś armią rosyjską.

Korpus składał się z wojsk pruskich, polskich i szwedzkich, liczył ok. 6 tys. żołnierzy. Moskale wpierw wysłali przeciwko nim jedynie kawalerię, co okazało się błędem, gdyż atak został rozbity siłami husarii i szwedzkich rajtarów.

Piechota rosyjska, wciąż zajęta obleganiem miasta, po krótkiej walce tak samo została rozgromiona – straciła wielu zabitych i rannych oraz tysiące wziętych do niewoli. Wśród jeńców znalazło się wielu moskiewskich bojarów. Sprzymierzeni w efekcie zdobyli pod Kiesią ponad dwadzieścia dział i pełno koni.

Kieś okazała się być punktem zwrotnym wojen inflanckich: Iwan Groźny doznał pierwszej poważnej porażki, a inicjatywa znalazła się po stronie Królestwa Szwecji i Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Moskwa ostatecznie została zmuszona do zaakceptowania traktatów zawartych w Jamie Zapolskim ze Stefanem Batorym i nad Pliusą z Janem III Wazą, królem Szwecji.

Walki o Kieś były rzadkim przykładem aliansu polsko-szwedzkiego. Przymierze to było bardzo krótkotrwałe i przez następne kilka dziesięcioleci oba kraje prowadziły wyniszczające wojny, których apogeum był potop szwedzki.

Zobacz również: