Karmelita, inżynier, powstaniec, sybirak, nauczyciel i święty katolicki Rafał Kalinowski zmarł w Wadowicach 15 listopada 1907 roku – 115 lat temu.

Urodził się w 1835 roku w Wilnie w rodzinie szlacheckiej, pozbawionej majątku przez władze rosyjskie za wspieranie Napoleona. Wykształcenie zdobył w Instytucie Szlacheckim, po czym wyjechał do Petersburga i podjął naukę w wojskowej Mikołajewskiej Szkole Inżynieryjnej, na której potem pozostał w charakterze wykładowcy w stopniu porucznika.

Pracował przy budowie linii kolejowej z Kurska do Odessy oraz przy fortyfikacjach brzeskich. Służbę rosyjską porzucił wraz z wybuchem powstania styczniowego, obawiając się że będzie musiał walczyć przeciwko własnym Rodakom. Mimo krytycznej postawy wobec stronnictwa „czerwonych” i samego powstania, został ministrem spraw wojskowych w konspiracyjnych władzach Litwy.

Rosjanie aresztowali go wiosną 1864 roku, karę śmierci zmieniono mu na zesłanie i katorgę na Syberii. Wyrok odbywał w warzelni soli w Usole, częściowa amnestia pozwoliła mu przenieść się do Irkucka i zająć nauczaniem domowym. Wtedy też poczuł powołanie zakonne.

Do kraju wrócił w 1874 rok i trzy lata później wstąpił do zakonu karmelitów, w którym spędził ponad 30 lat. W wieku 47 lat przyjął święcenia kapłańskie. Jan Paweł II wyniósł go na ołtarze w 1991 roku jako patrona sybiraków, wojskowych i od spraw trudnych lub beznadziejnych.

Zobacz również: