108 lat temu, 21 września 1914 roku, doszło do rozwiązania Legionu Wschodniego.

Formację zaczęto organizować we Lwowie 27 sierpnia. Miała składać się z dwóch pułków piechoty i  dwóch lub trzech szwadronów kawalerii. Do Legionu ochotniczo wstępowali przede wszystkim członkowie Polskich Drużyn Strzeleckich, Drużyn Bartoszowych oraz drużyn polowych Sokoła. Wcielono również ochotników ze Śląska Cieszyńskiego i Podhala.

Wobec postępów armii rosyjskiej w Galicji Wschodniej 29 sierpnia rozpoczęto ewakuację legionu na zachód i przez dwa tygodnie przebywał on w Sanoku. Prace polityczne i wojskowe były sabotowane przez endeków, większość żołnierzy pod wpływem tej agitacji w połowie września rozeszła się do domów.

Wyznaczony na komendanta Legionu generał Adam Pietraszkiewicz nie objął tej funkcji, a pełniący obowiązki komendanta ppłk Fiałkowski złożył swoją dymisję 14 września, wobec tego na czele formacji stanął kapitan Józef Haller. Tydzień później jednostka została rozwiązana. Pozostali żołnierze Legionu Wschodniego, z Józefem Hallerem na czele, sformowali II „Żelazną” Brygadę Legionów.

Gotowość złożenia przysięgi zadeklarowało około 800 legionistów skupionych wokół kapitana Hallera. Legioniści-Ślązacy (około 370) i Podhalańczycy (około 500) utworzyli 3 Pułk Piechoty Legionów Polskich. 26 września pułk złożył przysięgę, którą odebrał nowy komendant Legionów, generał Karol Durski-Trzaska.

Zobacz również: