8 grudnia 1937 roku, 85 lat temu, w Leningradzie rozstrzelany został Osyp Bukszowanyj, oficer Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych oraz Armii Halickiej.

Urodzony w 1890 roku w Żabiu (ob. obwód iwanofrankiwski Ukrainy), wykształcenie zdobył w gimnazjum w Kołomyi oraz na Politechnice Lwowskiej. Wraz z wybuchem I wojny światowej wstąpił na ochotnika do Legionu USS w składzie armii Austro-Węgier, przeszedł całą jego kampanię w Karpatach. Wiosną 1915 roku został ranny i wzięty do niewoli rosyjskiej w Azji Centralnej. Uciekł z niej przez Persję i Mezopotamię, gdzie zgłosił się do sojuszniczej armii osmańskiej.

Do Legionu powrócił pod koniec 1916 roku, dwa lata później wybrany został przez ukraińskich oficerów na jego komendanta. Podczas wojny o Małopolskę Wschodnią dowodził brygadą Armii Halickiej oraz brał udział w opracowaniu planu ofensywy czortkowskiej.

Wraz z Armią Halicką przeszedł na stronę bolszewików w lutym 1920 roku, wiosną nie udało mu się powrócić do armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Aresztowany przez Czeka i osadzony w podmoskiewskim obozie.

Po zwolnieniu pracował w charkowskim komisariacie oświaty, został działaczem Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, w ramach której prowadził działalność infiltracyjną w Polsce. W 1933 roku aresztowany i skazany na 10 lat pobytu w obozie na Wyspach Sołowieckich. Wyrok śmierci zapadł w listopadzie cztery lata później.

Zobacz również: