79 lat temu, 2 lipca 1943 roku, Gestapo aresztowało w Berlinie Stellę Kübler-Isaacksohn.

Urodzona w 1922 roku w zasymilowanej żydowskiej rodzinie Goldschlagów. W listopadzie w 1938 roku, po kryształowej nocy jej rodzina bezskutecznie próbowała emigrować z Niemiec. Po aresztowaniach i deportacjach berlińskich Żydów jej rodzice ukrywali się, natomiast ona sama dzięki tzw. aryjskiemu wyglądowi i fałszywym dokumentom pracowała w jednej z berlińskich fabryk. Została aresztowana 2 lipca 1943 roku i poddana brutalnemu śledztwu, kilka tygodni później aresztowano również jej rodziców.

Chcąc uniknąć wywózki rodziców do obozu koncentracyjnego, przystała na propozycję współpracy z Gestapo jako tzw. „łapacz”, działając w siatce zawodowych szmalcowników
w zamian za wynagrodzenie.

Działalność kontynuowała nawet po wywiezieniu rodziców. Do siatki denuncjatorów wciągnęła także Rolfa Isaacksohna, swojego drugiego męża. Liczbę zadenuncjowanych przez nią Żydów szacuje się na 600 do 3000.

Po wojnie została aresztowana przez NKWD i skazana przez Sowiecki Trybunał Wojskowy na 10 lat obozu, które spędziła w obozach i więzieniach na terenie NRD. Po zwolnieniu osiadła w Berlinie Zachodnim, gdzie była ponownie sądzona, ale ze względu na odbycie już kary we Wschodnich Niemczech nie została skazana na kolejne lata więzienia. Zmarła
w 1994 roku, najprawdopodobniej śmiercią samobójczą.

Zobacz również: