2 grudnia 1861 roku, 161 lat temu, w Krakowie urodził się Franciszek Stefczyk – ekonomista, działacz spółdzielczy oraz ludowy, znany z kas oszczędnościowo-zapomogowych nazwanych jego imieniem.

Pochodził z rodziny małopolskich chłopów, z wykształcenia był historykiem. Koncepcją wiejskich kas spółdzielczych zafascynował się pod koniec lat 80. podczas pobytu w Westfalii, gdzie zapoznał się z działaniami Friedricha Raiffeisena na tym polu. Po powrocie do kraju został nauczycielem w szkole rolniczej w Czernichowie.

Tam w 1889 roku założył pierwszą wiejską spółdzielnię pożyczkowo-oszczędnościową na ziemiach polskich, wzorując się silnie właśnie na spółdzielniach raiffeisenowskich. W tym kierunku prowadził też działalność społeczną w Galicji, przewodniczył Związkowi Handlowemu Kółek Rolniczych oraz był pierwszym dyrektorem powołanej we Lwowie przez Sejm Krajowy Galicji Krajowej Centralnej Kasy dla Spółek Rolniczych.

Swoi zarządzaniem tymi instytucjami znacznie przyczynił się do popularyzacji kas spółdzielczych, a przez to i do osłabienia lichwy w Galicji. Jako członek PSL zasiadał w Sejmie Krajowym, podczas obrony Lwowa w listopadzie 1918 roku kierował działem skarbowym polskiego publicznego komitetu bezpieczeństwa.

Przeniósł się do Warszawy, gdzie dalej kierował Centralną Kasą. Habilitowany w 1924 roku na UJ na podstawie jednej z prac o spółdzielczości. Zmarł niedługo później i spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim.

Zobacz również: