216 lat temu, w nocy z 23 na 24 grudnia 1806 roku, rozegrała się bitwa pod Czarnowem (woj. mazowieckie).

Celem Napoleona w tym momencie kampanii przeciwko IV koalicji antyfrancuskiej (złożonej z Prus, Wielkiej Brytanii i Rosji) było rozbicie armii rosyjskich stojących w okolicy Pułtuska. W tym celu na prawym brzegu linii Bugu i Narwi Francuzi utworzyli przyczółek w sile brygady. Rosjanie z kolei, po rozgromieniu przez armii pruskiej we wcześniejszym etapie kampanii, planowali atak na zachód, ubezpieczany przez dywizję generała Ostermanna-Tołstoja, umocnioną w rejonie Pomiechówka i Czarnowa.

Jej lewe skrzydło opierało się na biegu Bugo-Narwi właśnie pod Czarnowem. Atak francuski przez Czarnowo rozpoczął się 23 grudnia dzięki ukończeniu konstrukcji mostu na rzece, jednocześnie uderzenia demonstracyjne poprowadzono na linii między Serockiem a Modlinem.

Francuzi uderzyli na Ostermanna-Tołstoja gdy Rosjanie szykowali się do ataku. Korpus Davouta w końcu przełamał opór dywizji w godzinach nocnych i ruszył w pościg za wycofującymi się Rosjanami w kierunku na Nasielsk, lecz ze względu na odwilż i zabłocone drogi Francuzi zrezygnowali z pogoni za nieprzyjacielem.

Według różnych szacunków obydwie strony straciły podobną liczbę zabitych, rannych i jeńców. Dwa dni później Napoleonowi udało się dopaść wojska rosyjskie pod Pułtuskiem i Gołyminem.

Zobacz równiez: