80 lat temu, 1 listopada 1942 roku, w stolicy III Rzeszy powstała Tatarische Mittelstelle, znana jako Komitet Tatarski.

Potocznie był nazywany Komitetem Idel-Ural, gdyż jego członkowie liczyli, że po wyzwoleniu ziem tatarskich stanie się zalążkiem rządu niezawisłego państwa. Wpierw na jego czele stanął niemiecki były adwokat Heinz Unglaube, który od początku wojny zajmował się jeńcami wojennymi. Kolejnym przewodniczącym został Abdrachman Szafi, którego uległość odpowiadała stronie niemieckiej.

Pozostali członkowie opowiadali się za bardziej niezależnym Muhammedem Ayazem İshakim. Komitet podlegał Ostministerium Alfreda Rosenberga. W Komitecie zasiadali przedstawiciele emigracji tatarskiej, jak też b. czerwonoarmiści z obozów jenieckich (m.in. prof. Ahmet Timer, mułła Gani Usmanow, Iskander Jałszew, Alimdżan Idrisi, Garif Sultan, Tamurbek Dawletszin).

Tatarzy popierali ideę utworzenia niepodległego państwa tatarskiego, nawiązującego do tradycji Idel-Uralu – autonomicznej republiki tatarskiej istniejącej w Rosji podczas wojny domowej. Jednakże Niemcy ograniczyli działalność Komitetu głównie do spraw propagandowych i współuczestniczenia w formowaniu kolaboracyjnych oddziałów wojskowych.

Zobacz również: