30 listopada 1942 roku, równo 80 lat temu, partyzanci Gwardii Ludowej, wśród których był Jan Krasicki, napadli na warszawską Komunalną Kasę Oszczędności w celu pozyskania funduszy na działalność konspiracyjną i propagandową.

Krasicki, urodzony w 1919 roku, już w okresie Gimnazjalnym związał się z Komunistyczną Partią Zachodniej Białorusi. Za bójkę z działaczami endeckimi został usunięty z Uniwersytetu Warszawskiego. Po wrześniu 1939 roku przedostał się do okupowanego przez Sowietów Lwowa, wstąpił do Komsomołu, aktywnie uczestniczył w sowietyzacji galicyjskiej młodzieży. Latem 1941 roku ewakuowany wgłęb ZSRS.

Wszedł w skład tzw. II grupy inicjatywnej – działaczy komunistycznych, wyznaczonych przez Sowietów do utworzenia w okupowanym kraju Polskiej Partii Robotniczej. Po zrzucie w latem 1942 roku dostał się do specjalnej bojówki partyjnej. To właśnie Krasicki był jednym z likwidatorów Bolesława Mołojca, dowódcy GL.

Napad na KKO pokazuje, jakimi terrorystycznymi metodami posługiwała się konspiracja komunistyczna pochodzenia sowieckiego. PPR i podporządkowana jej GL nie brały pod uwagę efektu, jaki ich działalność wywierała na postronnej ludności cywilnej, nie mieli skrupułów przed rabowaniem jej własności ani np. wrzucaniem granatów do wypełnionych kawiarni.

Krasicki w 1943 roku stanął na czele PPR-owskiej młodzieżówki, na polecenie partii ściągnął do Warszawy samego Bieruta. Zginął we wrześniu tego roku podczas próby aresztowania przez Niemców.

Zobacz również: