229 lat temu, 17 czerwca 1793 roku, rozpoczął się sejm grodzieński – ostatni sejm I RP.
Do gwałtownych sporów, rękoczynów oraz interwencji wojsk rosyjskich dochodziło już od pierwszych jego obrad. Poprzedziła go przegrana wojna z Rosją, zawiązanie konfederacji targowickiej, wkroczenie wojsk pruskich w styczniu 1793 roku i zawarcie tajnej rosyjsko-pruskiej konwencji podziałowej.
W marcu 1793 roku w Berlinie król pruski Fryderyk Wilhelm II wydał patent, ogłaszający nowy rozbiór i żądając zwołania nowego sejmu. Poseł rosyjski (Jakob Sievers) i pruski (Ludwig Heinrich Buchholtz) przedłożyli w Grodnie Generalności konfederacji targowickiej manifest dworów sprzymierzonych, żądając zwołania sejmu w celu przeprowadzenia rozbiorów. Wskrzeszona przez targowiczan Rada Nieustająca, obsadzona stronnikami Sieversa, wydała uniwersały zwołujące sejm, które Stanisław August Poniatowski miał podpisać 3 maja 1793 roku.
Wśród postanowień sejmu wymienić można cesje terytorialne na rzecz Prus i Rosji, legalizację rosyjskiego protektorstwa nad Rzeczpospolitą, redukcję wojsk polskich oraz odrzucenie Konstytucji 3 Maja.
Zobacz również: