Bitwa pod Maciejowicami, będąca jednym z ostatnich starć doby insurekcji kościuszkowskiej, miała miejsce 10 października 1794 roku – 228 lat temu.
Poprzedniego dnia Rosjanom udało przeprawić się przez Wisłę i już wtedy przesądzili o wyniku przyszłej bitwy – przegrupowali się pod osłoną nocy i okrążyli wojska polskie. Na lewym skrzydle, w kierunku wsi Oronne, pozycje zajął korpus, na prawym, od strony wsi Krępa stawiła się brygada, od strony Wisły stanowiska także zajmowały dwie brygady.
Moskale uderzyli przed godziną szóstą rano na lewym skrzydle, lecz trafili na zaciekły opór polskiej piechoty. Jakieś dwie godziny później przypuszczono także atak na prawe skrzydło, podczas gdy rosyjska kawaleria starała się okrążyć Polaków. Przełamanie obrony nadeszło dopiero około południa.
Sytuację próbowano ratować kontratakiem kosynierów, lecz intensywny ogień artylerii rosyjskiej całkowicie ich zatrzymał. Polska jazda odparła natarcie kawalerii nieprzyjaciela, lecz kolejnego uderzenia już nie wytrzymała i szeregi polskie zostały rozbite.
Naczelnik insurekcji próbował ratować się ucieczką wraz oddziałem jazdy, lecz zostali dopadnięci przez Moskali pod Krępą. Kościuszko w walce tej został ciężko ranny, Rosjanie znaleźli go dopiero późnym popołudniem, opatrzyli i zabrali do niewoli.
Walki pod Maciejowicami zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic: „MACIEJOWICE 10 X 1794”.
Zobacz również: