169 lat temu, w grudnia 1853 roku, przemysłowiec Jan Zeh jako jedyny otrzymał od władz austriackich patent na przetwarzanie ropy naftowej.

Urodzony w Łańcucie w 1817 roku, absolwent farmacji na Uniwersytecie Wiedeńskim. Pracował w lwowskiej aptece Mikolascha „Pod Złotą Gwiazdą”, gdzie zaprzyjaźnił się z Ignacym Łukasiewiczem, tam też prowadzili doświadczenia chemiczne które doprowadziły do uzyskania przez nich destylatu naftowego. Używali go jako paliwa do pierwszych na świecie lamp konstrukcji Bratkowskiego.

Uzyskawszy zezwolenie na destylację ropy Zeh otworzył we Lwowie własną rafinerię, gdzie do lat 60. produkowane były nafta, smary oraz świece parafinowe, które sprzedawał w swoim sklepie na Krakowskiej, ale i w całej Austrii oraz poza granicami kraju. Swoje osiągnięcia w zakresie przetwórstwa ropy opublikował w pracy „Pierwsze objawy przemysłu naftowego w Galicji”.

Tragedia osobista (śmierć żony podczas pożaru sklepu z produktami naftowymi) sprawiła że porzucił dalszą działalność w przetwórstwie nafty i powrócił do profesji aptekarza w Borysławiu, otrzymawszy w 1875 roku od władz miejskich zgodę na otwarcie własnej apteki. Tam też zmarł w wieku 80 lat, spoczywa na starym cmentarzu Borysławskim.

Zeh i Łukasiewicz zostali upamiętnieni we Lwowie pomnikiem – postać Zeha siedzi na ławeczce, podczas gdy Łukasiewicz wychyla się z okna kamienicy i wskazuje na swojego współpracownika.

Zobacz również: