287 lat temu, 15 listopada 1735 roku, we Lwowie urodził się Grzegorz Piramowicz, katolicki kaznodzieja, działacz oświatowy i pedagog pochodzenia ormiańskiego.

Absolwent lwowskiego Kolegium Jezuitów, gdzie jego kolegą był przyszyły poeta arcybiskup Ignacy Krasicki. Do zakonu jezuitów wstąpił w wieku 19 lat, nauczał w Łucku i Lwowie, gdzie też w 1764 roku zakończył studia teologiczne i uzyskał tytuł doktora. W tym samym roku rozpoczął pracę kaznodziejską i dydaktyczną w Kolegium Jezuitów w Krzemieńcu.

Na przełomie lat 60. i 70. przebywał na zachodzie, we Francji i we Włoszech. W Rzymie wykładał teologię moralną, także w kolegium jezuickim, mając pod opieką młodych Potockich, synów kasztelana lwowskiego. Po powrocie do Rzeczypospolitej nadal nauczał we Lwowie, będąc już profesorem teologii oraz kaznodzieją katedralnym w Kolegium.

Brał udział w pracach reformatorskiej Komisji Edukacji Narodowej, której licznych ustaw był współautorem i redaktorem. Równolegle działał w Towarzystwie do Ksiąg Elementarnych, a w 1791 roku na fali ostatniej próby ocalenia ustroju Rzeczypospolitej przyczynił się do założenia Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.

Proboszcz kurowski (1774) i końskowolski (1785), naciski ze strony Austriaków zmusiły go w 1797 roku do rezygnacji z tych funkcji i przeniesienia się do Międzyrzeca Podlaskiego, gdzie Piramowicz zmarł cztery lata później.

Zobacz również: