13 listopada 1817 roku, 205 lat temu, we Lwowie powstał Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Ufundowany przez poetę, literata i historyka Józefa Maksymiliana Ossolińskiego instytut naukowy poświęcony był narodowi polskiemu, jego otwarcie nastąpiło dziesięć lat później. Jeszcze w 1823 roku dołączono do niego założone przez księcia Henryka Lubomirskiego Muzeum Książąt Lubomirskich.
Zgodnie z wolą fundatora, było kluczowym ośrodkiem badań nad polską literaturą, dysponowało jednym z największych księgozbiorów na ziemiach polskich oraz masywnymi zbiorami starodawnych rękopisów i druków. Pod tym względem ustępowało jedynie Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie.
Ossolineum skupiało polski ruch intelektualny w zaborze austriackim, pracowało nad budową kultury polskiej w obliczu wynarodowienia przez zaborców. Do wybuchu II wojny światowej w skład zakładu oprócz biblioteki i muzeum Lubomirskich wchodziło także jego własne wydawnictwo.
Od roku 1947, po zakończeniu wojny i zmianie granic państwa polskiego, Biblioteka Ossolineum zaczęła swoją reaktywację we Wrocławiu. Bazowała na tej części zbiorów lwowskiego Ossolineum, które udało się ocalić podczas wojny oraz odzyskać od Sowietów, którzy zatrzymywali we Lwowie wszelkie materiały traktujące o tematach związanych z dawnymi ziemiami wschodnimi Rzeczypospolitej.
Zobacz również: