Polska Komisja Likwidacyjna, będąca tymczasowym organem administracji polskiej na terenie zaboru austriackiego oraz Śląska Cieszyńskiego, powstała w Krakowie 28 października 1918 roku – 104 lata temu.

Prezes PSL „Piast” Wincenty Witos, przywódca polskiego ruchu ludowego, stanął na jej czele. Zadaniem komicji była terminacja zależności prawno-państwowych między Galicją a wszystkimi szczeblami władzy austro-węgierskiej oraz zapewnianie publicznego bezpieczeństwa i spokoju do momentu powstania w pełni niepodległego państwa polskiego.

Komisja przejęła władzę w mieście 31 października. Wysłanie delegacji Komisji do Lwowa tego samego dnia przesądziło o wybuchu ukraińskiego powstania w mieście i pierwszych walkach polsko-ukraińskich.

Rada Regencyjna w Warszawie, sprawująca władze wykonawczą w Królestwie Polskim, wyznaczyła Witolda Czartoryskiego na stanowisko komisarza rządu polskiego dla Galicji i Śląska Cieszyńskiego, jednak PKL odmówiła podporządkowania się Kongresówce.

Komisja, wraz ze swoim lwowskim odpowiednikiem w postaci Tymczasowego Komitetu Rządzącego, została zniesiona 10 stycznia 1919 roku w wyniku dekretu Naczelnika Państwa. Uprawnienia obu tych struktur przejęła Komisja Rządząca dla Galicji, Śląska Cieszyńskiego, Spisza i Orawy, którą dwa miesiące później zastąpił Generalny Delegat Rządu.

Zobacz również: