Początek kryzysu przysięgowego

You are currently viewing Początek kryzysu przysięgowego

105 lat temu, 2 lipca 1917 roku, Józef Piłsudski w akcie protestu opuszcza Tymczasową Radę Stanu w Królestwie Polskim.

Był to obywatelski organ emancypacyjny, ustanowiony w styczniu 1917 r. przez niemieckie i austro-węgierskie władze okupacyjne w Królestwie Polskim. Została utworzona na podstawie rozporządzeń generalnych gubernatorów warszawskiego
i lubelskiego z 6 grudnia 1916. Utworzenie tego organu stanowiło rozpoczęcie realizacji obietnic zawartych w akcie 5 listopada, czyniącego Królestwo Polskie odrębnym podmiotem o charakterze państwowym.

Na mocy tegoż aktu wiosną 1917 roku rozpoczęto organizowanie Polskiej Siły Zbrojnej (niem. Polnische Wehrmacht) – wojska Królestwa Polskiego, w skład którego włączone zostać miały Legiony Polskie.

Spowodowało to konieczność złożenia przysięgi na wierność cesarzowi Niemiec Wilhelmowi II, wcześniejsza legionowa przysięga składana była jedynie na wierność monarsze austro-węgierskiemu. Józef Piłsudski, jako polityk mający największe wpływy w Legionach i zasiadający w TRS, sprzeciwiał się tak mocnemu wiązaniu sprawy polskiej z interesem Niemiec w Wielkiej Wojnie i na znak protestu przeciw podporządkowaniu Legionów niemieckiemu dowództwu opuścił swoje stanowisko.

Tydzień później, 9 lipca 1917 roku, większość żołnierzy I i III Brygady demonstracyjnie uchyliła się od złożenia przysięgi za namową przyszłego marszałka. Zaprzysiężona została jedynie większość żołnierzy II Brygady pod dowództwem pułkownika Hallera, od samego początku słabo związanych z Józefem Piłsudskim. II Brygada zasiliła „Polnische Wehrmacht”, nazwany tymczasem Polskim Korpusem Posiłkowym – pod niemieckim dowództwem i rekrutowanym z poboru.

Zobacz również:

http://www.studiowschod.pl/artykuly/pomoc-polakom-na-wschodzie-moldawia/