Iwan Paskiewicz, feldmarszałek armii rosyjskiej, na mocy rozkazu cara Mikołaja I unieważnił wszystkie uchwały i zarządzenia wydane przez Rząd Narodowy podczas powstania listopadowego 22 listopada 1831 roku – 191 lat temu.

Paskiewicz dowodził całością wojsk rosyjskich wyznaczonych do pacyfikacji powstania, jego brutalność odczuto zwłaszcza na Litwie. Do Warszawy wkroczył we wrześniu 1831 roku, co znacznie przyspieszyło koniec wojny polsko-rosyjskiej. Za stłumienie polskiego buntu został hojnie nagrodzony – przyznano mu tytuł księcia warszawskiego, objął funkcję namiestnika Królestwa Polskiego oraz jego generała-gubernatora.

Oznaczało to, że od listopada 1831 roku i uchylenia wszelkich decyzji rozwiązanego rządu polskiego, Paskiewicz pełnił w Królestwie władzę niemalże absolutną. I bardzo szeroko z niej korzystał – w 1833 roku wprowadził na terenie Kongresówki stan wojenny, na prawach którego miał możliwość wyznaczania sądów wojskowych oraz zatwierdzania ich wyroków, prowadził intensywną rusyfikację oraz polowanie na byłych stronników powstania.

Okres jego rządów w Królestwie Polskim nazywa się z tego powodu „nocą paskiewiczowską”. Jej koniec był bardzo korzystnym zbiegiem okoliczności, bowiem Paskiewicz zmarł w 1856 roku, w czasie gdy Rosja została osłabiona w przegranej wojnie krymskiej, a absolutystyczny car Mikołaj I zmarł i jego miejsce na tronie przejął Aleksander II.

Zobacz również: