Komendant krajowy Ukraińskiej Organizacji Wojskowej Julijan Hołowinśkyj urodził się w Radymnie (ob. woj. podkarpackie) 1 grudnia 1894 roku – 128 lat temu.

Maturę zdał w jednym ze lwowskich gimnazjów w 1914 roku. Krótko po tym Wybuchła Wielka Wojna i młody Hołowinśkyj został powołany do służby w piechocie w armii austriackiej. Następnego roku ukończył szkołę oficerską i w stopniu porucznika do końca wojny walczył we Włoszech oraz Rumunii. Po powstaniu Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej na początku listopada 1918 roku wstąpił do jej sił zbrojnych i uzyskał przydział do sztabu brygady Armii Halickiej.

Latem 1919 roku, po wyparciu haliczan za Zbrucz, objął dowodzenie brygadą, walczył z „białymi” wojskami generała Denikina i wraz z Ukraińską Armią Halicką przeszedł na stronę bolszewików. Zainicjował dezercję do armii URL wiosną 1920 roku podczas wyprawy kijowskiej.

Po upadku ukraińskiej walki o niepodległość i opuszczeniu polskiego obozu internowania wyjechał na jakiś czas do Czechosłowacji, lecz wrócił do Galicji. Komendant krajowy UOW w latach 1924-26, prawdopodobnie stał za zamachem na Stanisława Sobińskiego, lwowskiego kuratora oświaty. Aresztowany w tej sprawie, po dwóch latach wyszedł z aresztu i kontynuował działalność wywrotową.

Aresztowany we wrześniu 1930 roku na fali pacyfikacji Małopolski Wschodniej. Zginął zastrzelony przez polską policję koło Przemyślan, w niejasnych okolicznościach.

Zobacz również: