Bolesław Woytowicz, pianista, kompozytor oraz pedagog i współtwórca śląskiej szkoły kompozytorów, urodził się w Dunajowcach (ob. obwód chmielnicki Ukrainy) 5 grudnia 1899 roku – 123 lata temu.

Naukę gry fortepianowej rozpoczął gdy miał 14 lat. Zanim jednak poświęcił się twórczości muzycznej studiował filologię słowiańską na Uniwersytecie Kijowskim, gdzie uzyskał tytuł doktora. W latach 20. uczęszczał na lekcje fortepianu w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, tam też studiował kompozycję. Jako pianista występował na koncertach od 1924 roku, prezentując swój talent w kraju, Europie oraz Stanach Zjednoczonych.

Brał udział w pierwszym konkursie chopinowskim w 1927 roku, a w następnych edycjach zasiadał w jego jury. Podczas okupacji niemieckiej wspierał artystów w ciężkiej sytuacji materialnej poprzez urządzanie koncertów w kawiarni „Salon Sztuki”. Tam też odbywały się spotkania w ramach tajnego nauczania oraz działalności konspiracyjnej.

W 1943 roku aresztowany przez Niemców i więziony na Pawiaku. Po wojnie pracował i nauczał w państwowych szkołach muzycznych w Katowicach i Krakowie, jednym z jego uczniów w klasie kompozycji był Wojciech Kilar.

Działacz Związku Kompozytorów Polskich, do 1974 roku koncertował, a rok później przeszedł na emeryturę. Zmarł w Katowicach wieku 81 lat.

Zobacz również: