Rząd Tymczasowy Królestwa Polskiego powołany został poprzez rozwiązanie Rady Administracyjnej KP w dniu 3 grudnia 1830 roku – 192 lata temu.

Rada Administracyjna była organem władzy wykonawczej w Kongresówce, przewidzianym przez jej konstytucję z 1815 roku. Początkowo było to składające się z ministrów ciało doradcze wobec namiestnika królewskiego, generała Józefa Zajączka, lecz po jego śmierci w 1826 roku decyzją króla i cara Mikołaja I Rada przejęła także kompetencje urzędu namiestnika.

Rozwiązanie Rady oraz powołanie na jej miejsce Rządu Tymczasowego wymuszone było działalnością przedstawicieli Towarzystwa Patriotycznego zasiadających w Radzie, którzy radykalizowali władze powstańcze. Na czele nowego rządu Królestwa stanął książę Adam Jerzy Czartoryski, były rosyjski minister spraw zagranicznych i wielki podkomorzy dworu królewskiego Mikołaja I.

W jego skład weszli także Joachim Lelewel, Julian Ursyn Niemcewicz, Michał Kochanowski (senator kasztelan i senator-wojewoda), Ludwik Pac (senator-kasztelan) oraz Władysław Ostrowski (w 1814 roku wysłannik generała Jana Henryka Dąbrowskiego do cara Aleksandra I).

Rząd ten wydał uniwersał zwołujący powstańczy Sejm Królestwa Polskiego oraz mianował generała Józefa Chłopickiego Wodzem Naczelnym Wojska Polskiego. 21 grudnia została zastąpiony przez Najwyższą Radę Narodową.

Zobacz również: