228 lat temu, 4 listopada 1794 roku, odbyła się obrona warszawskiej Pragi przed wojskami rosyjskimi Suworowa oraz rzeź po jej upadku.

O świcie Rosjanie uformowani w siedem kolumn rozpoczęli niespodziewany szturm na sypkie szańce Pragi, kierując główny impet uderzenia na północną część umocnień. Po krótkotrwałej zaciętej walce przerwali umocnienia i rozpoczęli marsz w kierunku jedynego mostu łyżwowego łączącego Pragę z lewobrzeżną Warszawą. Został on jednak zniszczony przez gen. Józefa Zajączka, dowódcę obrony.

Rosjanie dokonali więc masakry ludności cywilnej na Pradze. W wyniku kilkugodzinnej fali mordów życie stracić mogło od 5-6 do nawet 20 tysięcy ludzi. Miało to na celu zasianie terroru w polskich cywilach i zmuszenie miasta do kapitulacji, co też się powiodło. Wojska powstańcze wycofały się na południe i 5 listopada całe miasto poddało się Rosjanom.

Zwłoki ofiar leżały niepogrzebane jeszcze przez kilka tygodni, później do ich uprzątnięcia nowo wyznaczony rosyjski gubernator miasta Friedrich von Buxhoeveden wyznaczył 200 żołnierzy.

Według relacji świadków Suworow nie tylko nie podjął działań zapobiegających rzezi ani nie ukarał sprawców po fakcie, ale odniósł spore korzyści z przeprowadzonej masakry. Polecił wpuszczanie z lewobrzeżnej Warszawy rodzin pomordowanych, co zapoczątkowało psychozę strachu wśród warszawiaków i przyśpieszyło kapitulację.

Zobacz również: