402 lata temu, 7 października 1620 roku, podczas odwrotu po bitwie pod Cecorą zginął pod Mohylowem hetman Stanisław Żółkiewski – wybitny wódz w wojnach przeciwko Rosji, Szwecji, Turkom i Tatarom.

Urodził się w 1547 r. w Turynce pod Lwowem, karierę wojskową zaczynał u boku kanclerza Jana Zamoyskiego, odznaczając się w wyprawie Stefana Batorego na Rosję. Brał udział w wyprawie do Mołdawii w celu osadzenia na tronie polskiego lennika Jeremiego Mohyły i walczył w pierwszej bitwie pod Cecorą. Założyciel Żółkwi w 1597 roku.

Największe triumfy Żółkiewskiego to okres wojny polsko-rosyjskiej 1609-1618. Oblegał Smoleńsk, a 4 lipca 1610 roku odniósł swoje największe zwycięstwo w bitwie pod Kłuszynem i na dwa lata zajął Moskwę.

Wziął do niewoli rosyjskiego cara Wasyla Szujskiego i jego dwóch braci i zmusił ich do złożenia tzw. Hołdu Ruskiego. Był to największy w historii triumf Rzeczypospolitej nad Rosją.

W 1620 r. poprowadził źle przygotowaną wyprawę na Mołdawię, która zakończyła się dotkliwą klęską w drugiej bitwie z Turkami i Tatarmi pod Cecorą.

Poległ pod Mohylowem Podolskim podczas odwrotu. Był pierwszym Europejczykiem, który zdobył Moskwę i jedynym, który okupował stolicę Rosji. Jego prawnukiem był Jan III Sobieski.

Zobacz również: