217 lat temu, 13 października 1805 roku, w Krzemieńcu otwarto Gimnazjum Wołyńskie, które przeszło do historii jako Liceum Krzemienieckie.

Szkołę założył Tadeusz Czacki, wizytator placówek oświatowych guberni wołyńskiej, podolskiej i kijowskiej, przy udziale Hugona Kołłątaja. Instytucję tą powołano w celu zapewnienia południowo-wschodnim Kresom dawnej Rzeczypospolitej centrum oświaty oraz przetrwania i rozwoju kultury. Szkoła oferowała pełne niemalże wykształcenie: poczynając od elementarnego (podstawowego) przez średnie i zawodowe, na półwyższym kończąc.

Liceum szczyciło się własną drukarnią oraz bogatą biblioteką opartą na księgozbiorze Stanisława Augusta Poniatowskiego. Władze carskie zamknęły je po powstaniu listopadowym. Na mocy dekretu Józefa Piłsudskiego dawne Liceum Krzemienieckie wznowiło działalność w 1922 roku jako zespół szkół. W tej formie dotrwało do samego końca II RP w 1939 roku.

Licealny program edukacyjno-wychowawczy stawiał na wszechstronny rozwój uczniów pod względem intelektualnym, kulturalnym obywatelskim i moralnym. Nauka w Liceum trwała 10 lat, w czasie których jego wychowankowie mierzyli się z nauką m.in. polskiego, rosyjskiego, francuskiego, łaciny, geografii, arytmetyki, geometrii, algebry, historii starożytnej, fizyki, matematyki wyższej, ekonomii politycznej, chemii, botaniki oraz prawa krajowego.

Wśród najsłynniejszych absolwentów Liceum Krzemienieckiego wymienić można Tomasza Padurę i Juliusza Słowackiego, w szkole wykładali także jego ojciec, Euzebiusz Słowacki, Joachim Lelewel oraz Aleksander Mickiewicz, młodszy brat Adama.

Zobacz również: