Józef Teodorowicz, arcybiskup lwowski kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego, zmarł we Lwowie 4 grudnia 1938 roku, 84 lata temu.

Urodził się w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej zamieszkującą Rzeczpospolitą od wieków w roku 1864 w Żywaczowie (ob. obwód Iwanofrankiwski Ukrainy). Po ukończeniu gimnazjum w Stanisławowie rozpoczął studia prawnicze w Czerniowcach, jednak po roku je porzucił wybierając teologię i seminarium duchowe we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1887.

Pełnił posługę jako wikary we Lwowie i Stanisławowie oraz jako proboszcz w Brzeżanach, godność lwowskiego arcybiskupa ormiańsko katolickiego objął w 1901 roku. Oprócz tego prowadził także aktywną działalność polityczno-społeczną. Przez sześć lat zasiadał w Sejmie Krajowym oraz wiedeńskiej Izbie Panów. Podczas Wielkiej Wojny starał się działać na rzecz ochrony ludności cywilnej przed okupacyjnymi władzami rosyjskimi i otwarcie głosił walkę Polaków o odzyskanie niepodległej ojczyzny.

W kazaniu wygłoszonym przed pierwszym Sejmem Ustawodawczym w lutym 1919 roku nawoływał do porzucenia indywidualnych interesów na rzecz odbudowy kraju oraz jego wspólnego dobra. Doglądał spraw lwowskiej diecezji ormiańskiej, dbał o nowe powołania kapłańskie, rugował naleciałości łacińskie z liturgii kościelnej.

Po jego śmierci ogłoszono w Polsce żałobę narodową, spoczywa na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Zobacz również: