168 lat temu, 30 września 1854 roku, w Krakowie zmarł gen. Józef Chłopicki herbu Nieczuja.

Urodził się w 1771 roku w Kapustyniach na Wołyniu. Karierę wojskową zaczynał jako 14-latek w wojsku polskim, w 1788 roku zaciągnął się do armii rosyjskiej walczącej z Turcją. Po powrocie do kraju ponownie wstąpił do polskiego wojska i walczył przeciwko Rosji w wojnie 1792 roku, podczas Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 roku wraz z dywizją Ponińskiego broni linii Wisły.

Na emigracji zaciąga się do Legionów Dąbrowskiego, uczestnicząc we wszystkich wielkich bitwach tej formacji we Włoszech. Wkrótce obejmuje dowództwo Legii Nadwiślańskiej podczas walk w Hiszpanii. W roku 1812 prowadzi Legię w wyprawie na Moskwę, walczy pod Borodino, gdzie znów zostaje ciężko ranny.

Po upadku Napoleona wstępuje do Wojska Polskiego w Kongresówce. W 1818 roku po konflikcie z księciem Konstantym odchodzi z wojska. Dopiero usilnie błagany przez mieszkańców Warszawy przyjął w końcu funkcję wodza naczelnego, a wkrótce ogłosił się dyktatorem powstania listopadowego.

W bitwie pod Wawrem wyznaczono go na dowódcę pierwszej linii wojsk polskich. Dowodził pod Olszynką Grochowską, gdzie powstrzymał przeważające siły Rosjan. W bitwie tej został ciężko ranny. Osiadł w Krakowie i tam spędził ostatnie lata swojego życia. Wielokrotnie odznaczany za swoją służbę, był kawalerem Virtuti Militari.

Zobacz również: