Rola nie-Litwinów w tworzeniu litewskiej niepodległości

You are currently viewing Rola nie-Litwinów w tworzeniu litewskiej niepodległości

Konferencja na temat obecności osób spoza etniczności litewskiej w tworzeniu historii Litwy odbyła się 15 września w Muzeum Sygnatariuszy Aktu 16 Lutego 1918 r.

Wydarzenie poświęcone było 160-leciu urodzin Stanisława Narutowicza, adwokata i członka litewskiej Taryby, i jednocześnie służyło za inaugurację dla projektu pt. „Więcej historii. Uwaga na różnorodność”. W Domu Sygnatariuszy przypomniano o jego osobie, postaci tak ważnej, ale mało znanej ze względu na brak tekstów jego autorstwa.

Pozostały tylko stenogramy z okresu jego działania na rzecz powstania niepodległej Litwy. To właśnie Narutowicz bezpośrednio oprotestował decyzję Taryby zwrócenia się do Niemców o ochronę i pomoc w ramach sojuszu pomiędzy Litwą a Rzeszą.

Gdy 26 stycznia 1918 roku dwunastu 12 członków Taryby głosowało za kompromisem z Niemcami, Narutowicz i trzej jego socjaldemokratyczni koledzy zrezygnowali ze stanowisk. Powrócili do Taryby tylko pod warunkiem, że niepodległość Litwy będzie ogłoszona bez sojuszu i protektoratu żadnego z obcych państw.

Odkrywaniem i nagłaśnianiem tego rodzaju historii zajmuje się Instytut Badań Edukacji i Innowacji, założony przez Barbarę Stankiewicz i Jolantę Urbanowicz. Kolejne materiały edukacyjne ukazujące wielonarodowościowe oraz wielokulturowe tradycje Litwy opracowane przez Instytut mają być zaprezentowane już niebawem.

Zobacz również: