404 lata temu, 11 grudnia 1618 roku, w Dywilinie (ob. obwód moskiewski Rosji) Rzeczpospolita zawarła z Carstwem Moskiewskim rozejm kończący działania wojny toczonej od 1609 roku.

Konflikt ten, nazywany powszechnie wojną moskiewską, był następstwem dymitriad – prywatnych przedsięwzięć polskiej magnaterii w objętej Wielką Smutą Rosji, mających na celu osadzenie na tronie moskiewskim przychylnych im osobników, podających się za cudownie ocalałego syna Iwana Groźnego.

Car Wasyl Szujski, obawiający się dalszych prób ustanowienia polskiej władzy w kraju, zawarł sojusz ze Szwecją przeciwko Rzeczypospolitej w 1609 roku, co doprowadziło to jawnej i faktycznej wojny. W jej wyniku wojska hetmana Stanisława Żółkiewskiego zdobyły Moskwę, jednak ostatecznie zostały z  niej przepędzone w 1612 roku.

Późniejsze polskie wyprawy przeciwko Rosjanom nic nie wskórały, wobec tego po dziewięciu latach wojny zdecydowano się na rozejm, na mocy którego Litwa odzyskała ziemię smoleńską, a Korona – siewierską i czernihowską. Doszło także do wymiany jeńców, jednak mimo wysiłków strony moskiewskiej nie podjęto tematu pretensji królewicza Władysława Wazy do tronu rosyjskiego oraz zwrotu łupów zagrabionych na Kremlu.

W wyniku rozejmu w Dywilinie Rzeczpospolita osiągnęła całkowitą powierzchnię około miliona kilometrów kwadratowych i rozciągała się od Poznania do Smoleńska oraz od Inflant po Dzikie Pola. Był to najdalszy zasięg terytorialny państwa polskiego w historii.

Zobacz również: