10 grudnia 1870 roku, 152 lata temu, w Bohdanowie (ob. obwód miński Białorusi) urodził się Ferdynand Ruszczyc – malarz młodopolski i pedagog.

Rodzina szlachecka herbu Lis pochodziła z okolicy Krewa. Do trzynastego roku życia Ruszczyc pobierał nauki w domu, po czym udał się do mińskiego gimnazjum, jednocześnie podejmując się nauki rysunku. W 1890 roku przeniósł się do Petersburga na studia prawnicze, nadal jednak dbał o rozwój artystyczny i uczęszczał na wykłady na stolicznej ASP.

W końcu porzucił kierunek prawniczy i przeniósł się do Akademii Sztuk Pięknych, uczył się po kierownictwem wybitnych malarzy rosyjskich – Archipa Kuindżiego oraz Iwana Szyszkina. Po ukończeniu studiów w 1898 roku powrócił do rodzinnego Bohdanowa, rok później w Wilnie odbyła się pierwsza wystawa jego prac.

Jako doświadczony malarz krajobrazów związał się z krakowską ASP, na której w 1907 roku objął katedrę pejzażu. Podczas Wielkiej Wojny w rodzinnym majątku Ruszczyców w Bohdanowie stacjonowali Niemcy, a w 1918 rodzina musiała uciekać przed bolszewikami. Ruszczyc wstąpił wówczas do Wojska Polskiego i brał udział w walkach na Wileńszczyźnie.

Po wojnie stał na czele wydziału sztuk pięknych uniwersytetu w Wilnie. Przeniósł się stamtąd do rodzinnego Bohdanowa, gdzie zmarł w 1936 roku i spoczął na miejscowym cmentarzu, który zachował się do dziś.

Zobacz również: