Na dzień dzisiejszy, 1 kwietnia, przypada rocznica urodzin Sergiusza Piaseckiego. Postaci barwnej, na podstawie której można by wykreować masę wspaniałych bohaterów literackich i filmowych.

Żywot człowieka rozbrojonego

Przyszedł na świat w Lachowiczach, położonych na terenie dzisiejszej Białorusi, w kwietniu 1901 roku. Jego rodzicami byli zubożony szlachcic Michał Piasecki i wieśniaczka Filomena Gruszewska.

Swoją swoistą sesję romansów z więzieniami rozpoczął jeszcze jako młody chłopak, trafiając do pierwszego takiej obiektu jeszcze w trakcie swojej elementarnej edukacji, z powodu bójki. Oczywiście nie zdążył odbyć pełnego wymiaru kary – uciekł, a jako cel swojej wędrówki obrał Moskwę. Niedługo potem dotarła tam historyczna zawierucha, przywiewając rewolucję.

Wtedy też nadszedł moment zmiany miejsca zamieszkania i przeniesienie się do białoruskiego Mińska. Kontynuował działalność mającą mało wspólnego z legalnością. Zaciągnął się jednak do białoruskich oddziałów aby walczyć z bolszewikami, a po ich rozbiciu wstąpił do 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Brał także udział w bitwie warszawskiej.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, jak można się domyślić, nie miał przed sobą świetlanej przyszłości z racji braku wykształcenia, zawodu i środków pieniężnych, w związku z czym kontynuował półświatkową działalność.

Okres międzywojenny

Czas ten przynosi nawiązanie współpracy z Oddziałem Drugim Sztabu Generalnego WP i brawurową działalność wywiadowczą. Nieocenioną pomocą okazała się jego tułaczka po wschodnich ziemiach Rzeczpospolitej i znajomość języków.

W dalszym ciągu nie pławił się w pieniądzu, więc postanowił dorabiać przemytem na granicy polsko-radzieckiej. Przymykano na to jednak oko, a nawet awansowano go do stopnia podporucznika za pomyślne wymknięcie się z obławy OGPU – bolszewickiej służby, zajmującej się między innymi kontrolą granic.

Z uwagi na zachowanie, które nie przystawało oficerowi oraz fakt tego, że wpadł objęcia narkomanii, został zwolniony ze służby.

Lata 1926-1937

Jeżeli ktoś para się niezbyt legalnymi zawodami, a w dodatku regularnie zażywa narkotyki, to nic dobrego z tego wyjść nie może. Tak było i w tym przypadku, kiedy to w roku 1926, za dwukrotny rozbój został skazany na karę śmierci, jednak z uwagi na swoją przeszłość została ona zamieniona na 15 lat pozbawienia wolności. W tym okresie rozpoczyna się kariera literacka Sergiusza Piaseckiego. Powszechną sławę przyniósł mu ”Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy” (fragment tej konstelacji znajduje się także na jego płycie nagrobnej). W 1937 roku został ułaskawiony przez prezydenta Mościckiego.

II wojna światowa i emigracja

Lata kolejnego światowego konfliktu, to powrót do świetności, a więc masa brawurowych akcji, najpierw pod skrzydłami Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Na jego koncie znajduje się między innymi zdobycie dokumentacji dotyczącej zbrodni katyńskiej.

Po zakończeniu wojny przez pewien okres czasu ukrywał się przed Urzędem Bezpieczeństwa, aby w 1946 potajemnie wyemigrować do Włoch, a stamtąd, razem z II Korpusem generała Andersa, do Wielkiej Brytanii. W trakcie swojego pobytu na wyspach wrócił do kariery pisarza, na ten okres jego twórczości przypada napisanie ”7 pigułek Lucyfera”, które często były określane wprost, jako satyra przerastająca ”Folwark zwierzęcy” Orwella.

Sergiusz Piasecki zmarł w 1964 roku, a jego grób znajduje się na cmentarzu w Hastings.