Wojskom napoleońskim, podczas wojny IV koalicji antyfrancuskiej, udało się zająć miasto i twierdzę Szczecin 30 października 1806 roku – 216 lat temu.
Historia nowożytnych umocnień szczecińskich sięga wojny trzydziestoletniej, podczas której Szwedzi zdobyli miasto i rozpoczęli jego ufortyfikowanie na bazie murów miejskich ze średniowiecza. Modernizacja rozpoczęła się na początku XVIII wieku pod rządami pruskimi, wówczas w skład zabudowań twierdzy weszły forty, raweliny i lunety. Za ten nowoczesny projekt odpowiadał w latach 1717-24 inżynier wojskowy niderlandzkiego pochodzenia, Gerhard Cornelius van Wallrawe.
Podobnie jak Szwedzi i Prusacy, tak i Francuzi dołożyli swój wkład w rozrost twierdzy po zdobyciu Szczecina. Ustawili oni przegrody palisadowe w strategicznych punktach na obszarze całego miasta.
Palisady zostały usunięte przez wojska pruskie w 1813 roku, gdy Napoleon zmuszony był do wycofania się, Szczecin znów znalazł się w granicach państwa Hohenzollernów. Do pewnego stopnia dokonano modernizacji całego zespołu fortecznego.
Po wojnie francusko-pruskiej i zjednoczeniu Niemiec twierdza szczecińska straciła na znaczeniu, jednocześnie znacznie ograniczając rozwój samego miasta przez swoje rozbudowanie. W 1873 podjęto więc decyzję o jej likwidacji.
Zobacz również: