246 lat temu, 10 października 1776 roku, Maurycy Beniowski został obwołany przez tubylców królem Madagaskaru.

Węgierski i polski szlachcic, urodził się w koło węgierskiej Trnawy (ob. Słowacja) w 1746 roku. Wzięty do niewoli przez Rosjan podczas służby u konfederatów barskich został zesłany najpierw do Kazania, a po nieudanej próbie ucieczki na Kamczatkę, dokąd trafił pod koniec 1770 roku.

Po wznieceniu buntu w mieście i porwaniu statku z grupą innych zesłańców wyruszył w czteroletnią podróż podczas której wstąpił na francuską służbę. Przybywszy na Madagaskar w 1774 roku, Beniowski spotkał się z oporem Malgaszów jako przedstawiciel kolejnego kolonialnego mocarstwa, które chciało podporządkować największą wyspę Afryki.

Tubylcy coraz częściej napadali na Europejczyków, więc przyspieszyli oni budowę osady-umocnienia, nazwanej przez Baniowskiego Louisbourg (ob. miasto Maroantsetra). W przeciągu ok. dwóch lat udało mu się podporządkować cały Madagaskar, głównie dzięki zdobyciu przychylności Malgaszów. Z jego polecenia na wyspie doszło do osuszenia bagien, na których powstały osiedla i plantacje (głównie trzciny cukrowej, bawełny i tytoniu) połączone sieciami dróg.

Zgromadzenie Malgaszów nadało mu tytuł „ampansakebe” – „wielki król”. Uznawali w ten sposób jego zwierzchnią pozycję wśród wodzów plemiennych. Nikt więcej w późniejszej historii Madagaskaru nie został obwołany tym tytułem.

Zobacz również: