Oficer Wojska Polskiego i Armii Andersa oraz doktor fizyki Tadeusz Felsztyn zmarł w angielskim Pitsford 59 lat temu – 14 grudnia 1963 roku.

Urodził się we Lwowie w roku 1894 w rodzinie patriotycznej pochodzenia żydowskiego. Działacz Związku Walki Czynnej, studiował na lwowskiej politechnice oraz Uniwersytecie w Getyndze. Zgłosił się do Legionów Polskich, do lata 1916 roku osiągnął stopień podporucznika. Po kryzysie przysięgowym pozostał w Polskim Korpusie Posiłkowym, lecz został internowany po bitwie pod Rarańczą.

Uczestniczył w obronie rodzinnego Lwowa w listopadzie 1918 roku, podczas wojny z Ukraińcami poległ jego młodszy brat Roman. Wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego, w którym przeszedł resztę walk o Małopolskę Wschodnią oraz wojnę z bolszewikami. W latach 20. w stopniu majora był dyrektorem nauk w toruńskiej szkole strzelniczej, specjalizował się w konstrukcji broni i teoretyce strzelectwa.

Już jako podpułkownik podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej, przetrzymywany w Kozielsku oraz sławetnym obozie NKWD w Griazowcu, gdzie przebywali najcenniejsi dla Sowietów oficerowie WP. Po układzie Sikorski-Majski zwolniony z obozu, wstąpił do Armii Polskiej w ZSRS. W II Korpusie Polskim zasiadał w komisji historycznej.

Na emigracji w Anglii pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki, rozwijał działalność katolicką i społeczną, współpracował z wydawnictwem „Bellona”. Spoczywa w Londynie.

Zobacz również: