Pierwsze oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza (trzy brygady) zostały rozmieszczone na wschodnie granicy Polski 27 października 1924 roku – 98 lat temu.

Miało to na celu ukrócenie sowieckich dywersji w okolicach przygranicznych. Do największej akcji dywersyjnej doszło w sierpniu tego roku: uzbrojony stuosobowy oddział dowodzony przez czerwonoarmistów dokonał ataku na Stołpce (ob. Białoruś), miasto zostało opanowane, splądrowane, a posterunek policji i stacja kolejowa zniszczone.

Korpus miał przed sobą więc niezwykle trudne i ryzykowne zadanie, lecz wypełniał je niezłomnie i z wielkim poświęceniem. Do końca roku 1924 jego żołnierze zatrzymali około 5 tys. przypadków nielegalnego przekroczenia granicy państwa. Do tego zwalczyli 89 zbrojnych napadów oraz wytropili 51 band dywersyjnych.

Gdy dnia 17 września 1939 roku na Polskę napadła Armia Czerwona, żołnierze KOP-u stawili bolszewikom heroiczny opór, mimo totalnej przewagi liczebnej i technicznej przeciwnika. Bili się z Sowietami pod Szackiem i Wytycznem oraz wielu mniejszych potyczkach na Kresach i Lubelszczyźnie. Do niewoli sowieckiej dostał się gen. Henryk Minkiewicz – pierwszy dowódca Korpusu, który potem został zamordowany w Katyniu.

KOP przyczynił się także do rozwoju cywilizacyjnego na Kresach, gdyż w celu zdobycia zaufania ludności „tutejszej” pod jego auspicjami prowadzono rozliczne instytucje społeczno-kulturalne, biblioteki i punkty pomocy medycznej.

Zobacz również: