139 lat temu, 2 września 1883 roku, urodził się Rudolf Weigl.

Polski biolog, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, wynalazca pierwszej skutecznej szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu. Był prekursorem zastosowania wszy odzieżowej jako zwierzęcia laboratoryjnego do hodowli zarazka tyfusu. Sławę przyniosła mu akcja szczepień przeciwko durowi plamistemu w katolickich misjach belgijskich w Chinach, co uratowano nie tylko wielu misjonarzy, ale także tysiące Chińczyków.

W czasie II wojny szczepionka Weigla trafiła nielegalnie m.in. do getta żydowskiego w Warszawie. Po zamordowaniu przez Niemców 25 profesorów lwowskich uczelni podjął decyzję o kierowaniu Instytutem Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami na potrzeby armii niemieckiej.

Wymógł na Niemcach prawo do samodzielnych decyzji w zakresie doboru personelu. W ten sposób pomógł około 5 tysiącom przedstawicieli lwowskiego środowiska naukowego, w tym także żydowskim naukowcom. Przed wkroczeniem Sowietów do Lwowa profesor Weigl uciekł do Małopolski. Po zakończeniu wojny nadal trudnił się pracą naukową na uczelniach polskich.

Jego kandydaturę wystawiano wielokrotnie do Nagrody Nobla, jednak najpierw blokowały ją Niemcy hitlerowskie (za to, że kategorycznie odmawiał podpisania reichslisty), a po wojnie komunistyczne władze PRL zarzucając mu kolaborację z Niemcami. Zmarł w 1957 roku w Zakopanem.

Zobacz również: