229 lat temu, 20 czerwca 1793 roku, w Suchorowie koło Jarosławia urodził się hrabia Aleksander Fredro.
Syn Jacka Fredry i Marianny z Dembińskich. Rodzina Fredrów sprowadziła się w 1797 roku do Beńkowej Wiszni, po śmierci Marianny w pożarze 9 lat później ojciec z synem przenieśli się do Lwowa. Młody Fredro nauki pobierał w domu rodzinnym, nigdy nie uczęszczał do szkół publicznych.
W wieku 16 lat zaciągnął się do wojsk Księstwa Warszawskiego, pierwsze doświadczenia bojowe zdobywał w 8 pułku ułanów, później służył w armii Napoleona. Brał udział w wyprawie na Moskwę, za osiągnięcia na polu walki otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari. Po abdykacji Napoleona w 1815 roku wrócił do domu i gospodarował w rodzinnym majątku w Bieńkowej Wiszni.
Po śmierci ojca w roku 1828 przejął i pomnożył odziedziczony majątek. Już wtedy był autorem kilkunastu komedii. Udzielał się w pracach Obywatelskiego Komitetu Pomocy dla Powstania, który został utworzony we Lwowie. W 1832 roku przechowywał w swoim majątku dwóch powstańców z Wielkopolski, którzy w obawie przed represjami ze strony władz pruskich schronili się w Galicji. Honorowy Obywatel Miasta Lwowa.
Zmarł we Lwowie 1876 roku. Został pochowany w rodzinnej krypcie w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rudkach. Pomnik poświęcony Fredrze, wzniesiony we Lwowie, został po wojnie wywieziony z powodu zmiany granic i umieszczony na wrocławskim rynku.
Zobacz również: