224 lata temu, 21 grudnia 1798 roku, w Wilnie zmarł Wawrzyniec Gucewicz, klasycystyczny architekt, profesor Uniwersytetu Wileńskiego oraz weteran insurekcji kościuszkowskiej.

Urodził się w Migańcach (ob. okręg poniewieski Litwy) w 1753 roku w rodzinie chłopskiej, naukę rozpoczął w jezuickiej szkole w Poniewieżu. Rodziny nie stać było na wysłanie syna do Szkoły Głównej Wileńskiej (późniejszego Uniwersytetu), więc uczęszczał do seminarium diecezjalnego, chcąc zostać misjonarzem. Zrezygnował jednak z powołania na rzecz architektury, jego mecenasem został biskup Ignacy Massalski, który finansował podróże Gucewicza po Europie.

We Francji uczył się u najlepszych paryskich architektów i po czterech latach wrócił do kraju. Dokończył rozpoczętą w 1770 roku rozbudowę zespołu pałacowego w Werkach, w latach 70. i 80. prowadził także przebudowę wileńskiej katedry oraz Ratusza, za co król nadał mu Medal Merentibus, a Sejm Czteroletni nadał mu szlachectwo.

Został profesorem architektury oraz topografii na nowopowstałej litewskiej korpusowej Szkole Inżynierów, a w 1793 roku otrzymał tytuł profesorski Uniwersytetu Wileńskiego, kierował na uczelni katedrą architektury. Uczestniczył w przygotowaniach do powstania w Wilnie podczas insurekcji kościuszkowskiej, zaciągnął się do pospolitego ruszenia i był ranny w walkach pod Woronowem.

Zginał w wyniku upadku z rusztowania podczas renowacji katedralnej Kaplicy Św. Kazimierza, pochowano go w Wilnie na cmentarzu parafialnym Św. Stefana.

Zobacz również: