29 listopada 1904 roku, 118 lat temu, we Lwowie zmarł Karol Brzozowski – powstaniec, inżynier, poeta, botanik i etnolog.

Urodzony w Warszawie w 1821 roku, w rodzinie byłego oficera napoleońskiego. Po ukończeniu szkoły agronomicznej przeniósł się do zaboru pruskiego, gdzie wziął udział w powstaniu wielkopolskim podczas Wiosny Ludów w 1848 roku. Wyemigrował do Paryża, gdzie poznał Adama Mickiewicza, po wybuchu wojny krymskiej został wyznaczony na wysłannika polskiej emigracji w Imperium Osmańskim, gdzie też współdziałał razem z wieszczem.

Osiadł w Syrii, za broń znów chwycił w okresie powstania styczniowego. Wstąpił do formowanego na terenie osmańskim oddziału pułkownika Zygmunta Miłkowskiego, został ranny w bitwie z wojskami rumuńskimi pod Kostangalią gdy oddział próbował przebić się na Podole. Wstąpił więc na służbę turecką, powierzano mu nadzór nad m.in. zakładaniem linii telegraficznych czy urządzaniem lasów.

Pod koniec lat 60. zakładał wzorcowe gospodarstwa w Mezopotamii, prowadził tam też badania archeologiczne. W 1884 roku, po trzech dekadach pobytu w Turcji osiadł we Lwowie, gdzie też zmarł i pochowany jest na Cmentarzu Łyczakowskim.

We Lwowie napisał i wydał książki i wspomnienia traktujące o okresie bliskowschodnim. Pozostawił po sobie liczne zapiski i dokumentacje przyrodnicze i geologiczne. Trudnił się także przekładem biblijnym, m.in. Pieśni nad Pieśniami oraz Księgi Hioba.

Zobacz również: