5 grudnia 1757 roku, 265 lat temu, w bitwie pod Lutynią (ob. woj. dolnośląskie) armia pruska dowodzona przez Fryderyka II Wielkiego pobiła wojska habsburskie na śląskim teatrze działań wojny siedmioletniej.

Austriacy zajęli Wrocław pod koniec listopada, w czasie gdy Fryderyk zajęty był kampanią przeciwko połączonym siłom cesarsko-francuskim w centralnych Niemczech. Zaraz po zwycięstwie nad nimi pod Rossbach pospieszył z powrotem na Śląsk, gdzie pod Lutynią zastała go niemalże dwukrotnie silniejsza armia austriacka Karola Lotaryńskiego.

Dla zmylenia przeciwnika król pruski wysłał konnicę w stronę wsi Borna, aby upozorować atak na prawe skrzydło Austriaków. Jednocześnie cechująca się żelazną dyscypliną piechota posuwała się powoli na ich lewą flankę poza zasięgiem ich wzroku, za linią wzgórz. W tym miejscu bowiem pozycje habsburskie były najsłabsze. W efekcie Prusakom udało utworzyć się linię bojową niemalże prostopadłą do swojego przeciwnika.

Austriacy na lewej flance załamali się pod morderczym ogniem ciężkiej artylerii oraz pruskiej piechoty. Karol Lotaryński próbował jeszcze ratować sytuację ściąganiem posiłków na lewe skrzydło, lecz formacja pruska była zbyt rozległa by na czas ją zaatakować.

Rozgorzał pojedynek artyleryjski, a po niemalże godzinie ciężkich walk Prusacy wzięli Lutynię. Formacja austriacka ostatecznie załamała się po szarży kawaleryjskiej na jej tyły.

Zobacz również: