389 lat temu, 19 czerwca 1633 roku, zakończyło się nieudane oblężenie Putywla.
Wczesną wiosną 1633 roku, podczas wojny polsko-rosyjskiej, wojska księcia Jeremiego Wiśniowieckiego przy wsparciu kasztelana kamienieckiego Aleksandra Piaseczyńskiego oraz Kozaków zaporoskich Michała Doroszenki zamierzały wtargnąć na ziemie Moskwy i skierować się na północ. Plan przewidywał przecięcie linii komunikacyjnych armii Michaiła Szeina, która oblegała wówczas polski Smoleńsk.
Podczas mijania Putywla (ob. obwód sumski Ukrainy) Kozacy Doroszenki nagle uparli się oblegać twierdzę, zapewniając, że zdobędą ją w ciągu trzech dni. W razie braku zgody Wiśniowieckiego zagrozili odejściem, co naraziłoby całe przedsięwzięcie na niepowodzenie. Książę zmuszony był więc zgodzić się na ich żądania.
Oblężenie rozpoczęło się 24 maja. Kozacy, wbrew deklaracjom, nie mieli ochoty do walki. Gdy ostrzał Putywla okazał się nieskuteczny i Wiśniowiecki postanowił porzucić oblężenie, Kozacy obalili Doroszenkę i obrali swego na swojego dowódcę Jacka Ostrzanina. Oświadczyli także, że jeśli mają iść pod Smoleńsk, to przez terytorium Rzeczypospolitej. Wiśniowiecki i Piaseczyński nie mogli dać na to zgody, więc Kozacy po kryjomu opuścili obóz nocą.
Wiśniowiecki zmuszony był 19 czerwca odstąpić od twierdzy i wobec braku dostatecznych sił zrezygnować z odsieczy dla Smoleńska. Ograniczył się więc tylko do pustoszenia ziem rosyjskich od Putywla po Siewsk i Rylsk.
Zobacz również: