19 grudnia 1919 roku, 103 lata temu, rozpoczęła się tzw. trzecia alija, trwająca aż do 1923 roku.

Słowo „alija” pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza „wstąpienie”, tym terminem, jako „powrót do ojczyzny swoich ojców”, Żydzi europejscy określali fale swojej migracji do Palestyny. Społeczność żydowska czuła się coraz bardziej zagrożona w Europie Wschodniej, wobec tego emigrowała przede wszystkim z Imperium Rosyjskiego, gdzie skupiona była w tzw. pasie osiedleńczym. Obszar ten obejmował przede wszystkim dawne ziemie Rzeczypospolitej w granicach Rosji.

Pierwsza alija w latach 1881-1903 odbyła się z powodu pogromów żydowskich w Rosji, których w tych latach odbyło się ponad dwieście. Kolejną aliję przyniosło pokłosie rewolucji rosyjskiej lat 1905-07. Przez Rosję znów przetoczyła się fala pogromów, wobec czego emigrowali przede wszystkim socjaliści-syjoniści, którzy w tym czasie wierzyli w ideę Herzla powstania niepodległego państwa żydowskiego w Palestynie.

Ta fala emigrancka doprowadziła do powstania na Bliskim Wschodzie wspólnot rolniczych oraz założenia Tel-Awiwu.Trzecia alija nie była w swojej epoce wydarzeniem precedensowym, gdyż przypadła na koniec Wielkiej Wojny.

Dotychczasowy ład europejski legł w gruzach, na wschodzie zmieniały się rządy, granice, panował chaos i bezprawie, czego Żydzi często także byli ofiarami. Kolejne trzy alije przypadły na lata 1924-47. Na przestrzeni ponad 60 lat do Palestyny z Europy przeniosło się ponad 3 miliony Żydów.

Zobacz również: