Żytomierski oficer i olimpijczyk

You are currently viewing Żytomierski oficer i olimpijczyk

136 lat temu, 4 września 1886 roku, w Żytomierzu urodził się generał brygady WP Sergiusz Zahorski.

Syn Antoniego, pułkownika armii rosyjskiej, i Heleny z Hulanickich. Absolwent żytomierskiego gimnazjum klasycznego oraz Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii w Sankt Petersburgu. W składzie reprezentacji rosyjskiej brał udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1912 roku w dyscyplinie jeździeckiej.

Podczas Wielkiej Wojny był oficerem rosyjskiej kawalerii. We wrześniu 1917 roku w stopniu rotmistrza przeszedł do I Korpusu Polskiego do 1 pułku ułanów (późniejszego 1 Pułku Ułanów Krechowieckich). Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził 14 pułkiem ułanów w ramach wyprawy kijowskiej oraz pełnił funkcję zastępcy dowódcy 1 pułku ułanów. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtutti Militari.

W 1930 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki awansował go na stopień generała brygady. W latach 1936–1938 był inspektorem w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych i przeszedł w stan spoczynku. Powołany ponownie do służby w 1939 roku, lecz nie otrzymał żadnego przydziału. Przez Rumunię przedostał się do Francji, gdzie był w dyspozycji Naczelnego Wodza.

Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii do stycznia 1942 pozostawał internowany z rozkazu gen. Władysława Sikorskiego w obozie oficerskim na wyspie Bute. Od stycznia 1942 przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 4 czerwca 1962 roku w Londynie, został pochowany na londyńskim Cmentarzu Brompton.

Zobacz również: